صهباي دانش : دانش اندوزي در سيره عملي امام صادق (ع)

مشخصات كتاب

نويسنده : نجمه كرماني

ناشر: ماهنامه ياس

مقدمه

اسلام عزيز، علم و دانش را نور مي داند. نوري كه خدا آن را در قلب هاي مستعد مي پروراند و او را به راه راست و بندگي عاشقانه و عارفانه فرا مي خواند. سعادت و نيك فرجامي آدمي در سايه اين دانش به دست مي آيد. علم، آدمي را از تاريكي و ظلمت مي رهاند و او را به سوي نور و روشنايي رهنمون مي سازد. آدمي چگونه مي تواند از اين منبع درخشان، روي گردان و بي بهره بماند، در حالي كه در آموزه هاي روايي، پي گيري آن حتي در دوردست ترين سرزمين ها كه چين كنايه اي از آن بوده سفارش شده است. اصولاً آدمي براي رسيدن به گوهري ارزشمند، تا اعماق زمين و دره ها را مي كاود و دانش نيز چنين است؛ گوهري ارزشمند و عاقبت آفرين كه هر رنج و زحمتي براي به دست آوردن آن رواست. بايد كوشيد و لباس زيباي دانش را بر تن كرد و خود را به زيور ارزش ها آراست كه اگر چنين شود، منزلت دنيوي و سعادت اخروي نصيب آدمي مي شود. علم ارزشي، مسير زندگي را به درستي مي نماياند و بهترين يار و ياور آدمي در حل مشكلات و آراستن به فضايل اخلاقي است. انسان دانشمند، بسيار دقيق است و هر چيزي را آن گونه كه بايد، ادا مي كند. مقاله حاضر مي كوشد اين ويژگي مهم و صفت پسنديده را در سيره امام صادقان و نيك سيرتان بررسي كند.

دانش در گستره دين

دانش همانند آب درياست. هر چه از آن مي آشامند، همچنان خود را تشنه تر و نيازمندتر مي بينند. پيامبر گرامي اسلام در توصيه به فراگيري دانش مي فرمايد: دانشمندترين شخص آن است كه علم ديگران را بر علم خود بيفزايد. دانشجو بايد